Koos: Hey, Raphael.
�Download transcript (.srt)
0:07
0:08
0:09
0:10
0:11
0:12
0:13
0:14
0:15
0:17
0:18
0:19
0:21
0:22
0:23
0:25
0:25
0:26
0:29
0:30
0:30
0:32
0:35
0:36
0:38
0:38
0:41
0:44
0:45
0:46
0:47
0:48
0:49
0:51
0:53
0:54
0:56
0:57
0:59
0:59
1:01
1:02
1:04
1:05
1:06
1:09
1:13
1:17
1:19
1:21
1:23
1:25
1:28
1:32
1:33
1:35
1:35
1:36
1:37
1:39
1:42
1:44
1:46
1:48
1:51
1:52
1:54
1:56
1:58
2:00
2:02
2:05
2:08
2:09
2:11
2:14
2:16
2:18
2:20
2:21
2:23
2:24
2:26
2:27
2:29
2:30
2:32
2:34
2:38
2:40
2:42
2:44
2:47
2:53
2:55
2:57
2:59
3:03
3:05
3:06
3:08
3:11
3:12
3:14
3:16
3:16
3:17
3:18
3:19
3:22
3:24
3:26
3:29
3:30
3:32
3:35
3:36
3:39
3:41
3:45
3:46
3:48
3:50
3:51
3:55
3:57
4:00
4:03
4:05
4:08
4:12
4:13
4:14
4:17
4:18
4:21
4:22
4:24
4:26
4:27
4:29
4:31
4:34
4:36
4:38
4:40
4:42
4:43
4:45
4:47
4:52
4:53
4:54
4:56
4:57
4:59
5:00
5:02
5:05
5:06
5:08
5:10
5:13
5:14
5:15
5:16
5:18
5:22
5:25
5:26
5:27
5:30
5:33
5:34
5:38
5:38
5:40
5:41
5:44
5:45
5:46
5:47
5:49
5:50
5:51
5:55
5:56
5:57
5:59
6:03
6:05
6:07
6:08
6:09
6:11
6:13
6:14
6:15
6:18
6:20
6:21
6:23
6:25
6:26
6:27
6:29
6:31
6:31
6:33
6:34
6:36
6:38
6:39
6:42
6:43
6:43
6:45
6:46
6:48
6:50
6:52
6:53
6:55
6:56
7:00
7:01
7:01
7:02
7:03
7:05
7:07
7:09
7:12
7:14
7:17
7:18
7:21
7:22
7:24
7:26
7:29
7:32
7:33
7:33
7:35
7:36
7:38
7:40
7:42
7:45
7:46
7:47
7:53
7:54
7:56
7:59
8:01
8:02
8:04
8:06
8:07
8:09
8:10
8:11
8:12
8:13
8:14
8:17
8:21
8:25
8:28
8:30
8:32
8:33
8:36
8:38
8:43
8:44
8:47
8:49
8:51
8:52
8:55
8:57
9:01
9:02
9:05
9:07
9:09
9:11
9:13
9:15
9:17
9:19
9:21
9:22
9:25
9:26
9:28
9:31
9:33
9:34
9:36
9:38
9:40
9:42
9:45
9:47
9:49
9:50
9:52
9:55
9:56
9:58
10:00
10:04
10:05
10:08
10:10
10:11
10:14
10:17
10:18
10:19
10:19
10:22
10:23
10:27
10:29
10:32
10:34
10:36
10:39
10:41
10:42
10:45
10:49
10:50
10:52
10:55
10:56
10:58
11:00
11:01
11:03
11:07
11:09
11:11
11:13
11:15
11:16
11:17
11:20
11:21
11:22
11:24
11:28
11:29
11:31
11:33
11:35
11:41
11:44
11:47
11:49
11:50
11:54
11:56
11:59
12:01
12:02
12:05
12:07
12:09
12:12
12:14
12:15
12:16
12:18
12:20
12:22
12:25
12:26
12:27
12:30
12:31
12:32
12:34
12:36
12:38
12:40
12:43
12:46
12:48
12:49
12:51
12:53
12:58
13:00
13:05
13:08
13:09
13:11
13:13
13:15
13:16
13:18
13:20
13:22
13:24
13:29
13:31
13:33
13:35
13:38
13:43
13:46
13:48
13:51
13:55
13:57
13:59
14:04
14:07
14:09
14:10
14:11
14:13
14:15
14:17
14:19
14:20
14:21
14:21
14:25
14:26
14:28
14:30
14:34
14:34
14:35
14:38
14:40
14:42
14:44
14:46
14:50
14:52
14:53
14:57
14:59
14:59
15:01
15:02
15:05
15:07
15:08
15:13
15:15
15:16
15:18
15:22
15:23
15:25
15:28
15:30
15:31
15:32
15:34
15:36
15:40
15:41
15:43
15:43
15:44
15:47
15:50
15:51
15:51
15:53
15:54
15:55
15:56
15:57
15:58
15:59
16:03
16:04
16:04
16:05
16:06
16:09
16:13
16:14
16:16
16:17
16:20
16:21
16:23
16:26
16:27
16:28
16:30
16:32
16:34
16:36
16:36
16:38
16:39
16:39
16:41
16:42
16:43
16:44
16:45
16:46
16:47
16:48
16:49
16:49
16:51
16:54
16:55
16:56
16:58
17:00
17:00
17:02
17:04
17:04
17:06
17:07
17:08
17:10
17:11
17:13
17:14
17:16
17:18
17:18
17:19
17:20
17:21
17:22
17:22
17:23
17:25
17:26
17:27
17:27
17:29
17:30
17:33
17:34
17:35
17:35
17:37
17:39
17:43
17:44
17:44
17:45
17:50
17:52
17:53
17:54
17:55
17:57
17:59
17:59
18:01
18:03
18:03
18:05
18:06
18:07
18:08
18:10
18:12
18:14
18:15
18:16
18:18
18:19
18:21
18:23
18:25
18:27
18:28
18:29
18:30
18:32
18:34
18:35
18:36
18:36
18:38
18:40
18:40
18:42
18:43
18:45
18:46
18:47
18:50
18:52
18:53
18:54
18:55
18:57
18:59
19:01
19:04
19:04
19:06
19:06
19:08
19:10
19:11
19:12
19:15
19:16
19:18
19:19
19:19
Raphael: Hallo, Koos.
Koos: Hey, goed je weer te zien.
Raphael: Ja.
Koos: Ah, lekker man.
Weer een aflevering?
Raphael: Ja, weer een tijd geleden.
Koos: Ah, dat is echt een tijd geleden.
Maar ik heb ook helemaal geen tijd, jongen.
Ik heb het druk.
Raphael: Druk?
Koos: Ja, ik heb vreselijk druk, jongen.
Dat wil je niet weten, man.
Raphael: Nou, ik vind...
Druk zijn is gewoon een excuus, hè?
Koos: O ja?
Hoezo dan?
Raphael: Nou, je kan natuurlijk altijd dingen inplannen.
Koos: Ja.
Ja.
Raphael: En je kan bepaalde prioriteiten stellen.
Dus als iemand wat aan jou vraagt...
en je zegt, oh, heb je tijd voor me?
Nee, ik heb het druk.
Koos: Ja.
Raphael: Dan vind ik druk zijn, dat je dat zegt, is dan een excuus.
Van, nee, ik heb geen tijd voor jou.
Koos: O ja, precies.
Maar mensen zeggen ook, ik heb geen tijd.
Maar iedereen heeft natuurlijk gewoon tijd.
Iedereen heeft dezelfde tijd.
Raphael: Ja.
Maar dat is hetzelfde als iemand zegt
om bepaald iets te kopen, zeg maar.
Koos: Ja.
Raphael: En dan zou ik dat kunnen kopen, maar
ik heb daar het geld niet voor over.
Het is niet zo, ik heb daar geen geld voor.
Koos: Nee.
Raphael: Ik heb geen geld om naar de bioscoop te gaan.
Nee, ik heb daar geen geld voor
over om naar de bioscoop te gaan.
Koos: O ja.
Nou, en hij ook dat zegt.
Wat nou als ik tijd ga verkopen?
Ik zeg van, jij hebt het zo druk en je hebt geen tijd.
Dan zeg ik, oké, dan kun je bij mij tijd kopen.
Bijvoorbeeld 10 euro, dan krijg je van
mij 5 minuten of een uur, weet ik veel.
Moet even kijken wat voor prijs we eraan hangen.
Raphael: Nou, ik heb laatst een boek geluisterd.
En daar had hij dus ongeveer hetzelfde concept.
Dat je eigenlijk, of het boek heet Vier uur werkweek.
Koos: Oké.
Vier uur werkweek.
Raphael: Ja.
Koos: Ja.
Raphael: Dus dat je in die vier uur dus alles doet.
Geen vergaderingen doet.
Want hij zegt van, vergaderingen moet je echt onderuit komen.
Dan moet je gewoon niet naartoe, dat is zo inefficiënt.
Je kan wel verslag krijgen.
Maar hij zegt, wat belangrijk is, is dat je dus
ook tijd koopt voor de dingen die je dus niet...
Dus je besteedt uit.
Je gaat dus uitbesteden de dingen
die je makkelijk kan uitbesteden.
Dus je hebt bijvoorbeeld een persoonlijke assistent.
Zo noemt hij dat dan in India.
En we hebben tegenwoordig ook chatgpt bijvoorbeeld, of AI.
Die dus ook heel veel taken van ons kan overnemen.
Waardoor dus meer tijd vrijkomt in onze zaken.
Koos: Oh, mooi.
Raphael: Dus net zoals bijvoorbeeld met het schrijven van een e-mail...
kan je heel goed doen met een AI-assistent.
Koos: Ja, dat is wel slim joh.
Misschien is dat wel wat.
Dat ik op mijn werk, moet ik een soort van chatbox ofzo.
Hoe noem je dat?
Raphael: Chatgpt?
Koos: Chatgptbox ofzo.
Dus als ze iets willen vragen aan
mij, dan vragen ze dat via die...
Raphael: Oh, chatbot.
Koos: Ja, chatbot.
Ja, dat is het, chatbot.
Weet je wel, dat scheeld toch weer.
Raphael: Ja, of een assistent die eerst alles opvangt.
Koos: Ja, slim idee.
Ja joh, nee, maar ik denk altijd van...
hé, je kan dit en je kan dat.
Ik heb zoveel dingen die ik wil doen.
In eigenlijk een beperkt tijdsframe ofzo.
En ik ben geboren in Brabant.
Dat is misschien ook nog een...
Ik weet niet of het daaraan ligt.
Maar ik kwam vroeger ook gewoon altijd te laat.
Want als ik nog vijf minuten had, dan dacht ik...
oh, ik kan nog even mijn band
repareren bijvoorbeeld van mijn fiets.
Dan dacht ik echt dat ik dat nog gewoon in vijf minuten kon doen.
En dan was ik er een half uur mee
bezig en dan was ik weer te laat.
Raphael: Dat is dan ook voor school bijvoorbeeld.
Koos: Ja.
Raphael: Bedoel je dat?
Koos: Ja, bijvoorbeeld.
Of ja, ik noem maar even voorbeeld.
Maar ik denk soms echt van... oh, ik heb nog vijf minuten.
Ik kan nog van alles doen in die vijf minuten.
En dan ga ik dat doen, maar dan kost
het altijd meer tijd dan ik dacht.
Raphael: Tijdmanagement.
Koos: Ja, daar ben ik heel slecht.
Raphael: Tijd is sowieso iets wat wij...
denk ik...
wel bedacht hebben als mens.
Omdat...
als je kijkt naar de eeuwigheid... dan is de tijd natuurlijk...
anders.
Dat kunnen we niet bevatten.
Koos: Is er tijd dan in de eeuwigheid?
Raphael: Nee, daarom. Dus dat is natuurlijk een vraag...
die ik niet goed kan beantwoorden.
Maar hoe verder je van de aarde afgaat...
hoe anders de tijd is ook.
De tijdsbesef die wij hier op aarde hebben...
die is anders als je de aarde verlaat.
Koos: Oké. Ja.
Raphael: Want... Hoe verder je weg gaat van de aard...
kern, zeg maar.
Dus als je...
Ik weet dan niet of je nou...
langzamer of sneller gaat.
Volgens mij gaat die langzamer, de tijd.
Dus als je astronaut bent, zeg maar...
en je gaat naar de maan toe en je komt terug...
dan is de tijd langzamer voor jou gegaan...
dan de mensen hier op aarde.
Koos: Dat is interessant. Dus stel maar voor.
Je gaat naar de maan. Je zit daar een jaar.
Maar dan is het eigenlijk maar een maand of zo.
Dus dan ben je maar een maand ouder geworden.
Raphael: Bijvoorbeeld, ja.
Koos: Grappig.
Nou, weet je wat ik wel geloof?
Ik ben benieuwd of jij dat ook gelooft.
Dat voordat we hier op aarde waren...
dat we helemaal geen tijd kenden.
Dat we helemaal geen...
idee hadden van wat dat was.
Tijd.
Raphael: Ja, nu kunnen we gewoon niet meer zonder.
Koos: Nee, maar...
Ja, alleen bij Hemelse Vader...
was er geen tijd.
Daar hebben we gewoon een soort van eeuwig geleefd...
tot het moment dat...
dat er zoveel...
en nu heb je de mogelijkheid om naar de aarde te gaan.
En dan kun jij van alles gaan ervaren.
Waaronder tijd.
Dat is gewoon een sensatie.
Wat we nu meemaken.
Dat kennen we helemaal niet.
Raphael: Dus voordat we hier naartoe kwamen...
zouden we dan ook gevraagd hebben... wanneer is het mijn tijd?
Koos: Ja, wanneer is het mijn tijd?
Dat is wel grappig.
Ja, precies.
Maar als zijnde van... wanneer start mijn experience?
Dat is dan wanneer is het mijn tijd?
Inderdaad, dat is grappig.
Aardse leven heeft gewoon als titel... tijd.
Raphael: Ja.
Koos: Ja.
Raphael: Ik heb wel een theorie over tijd ook.
Want wij kennen natuurlijk tijd als...
horizontaal.
Koos: Ja.
Raphael: Maar kijk, we zien... Oh ja, precies.
Koos: Het is nu en over vijf minuten is vijf minuten.
Dus horizontaal.
Raphael: Ja, we gaan...
In het verleden heb je links en rechts... heb je de toekomst.
En jij staat in het midden.
Koos: Ja.
Raphael: Maar ik vind het altijd lastig.
Ik vind het heel erg lastig om namelijk te begrijpen...
hoe Jezus Christus voor mijn zonde heeft geleden...
terwijl ik ze nog niet begaan heb.
Ik vind het echt heel lastig.
Koos: Ja.
Raphael: En dus ik kan het ook niet uitleggen.
Ik kan het alleen maar geloven.
Dat hij dat gedaan heeft.
Koos: Ja.
Raphael: Maar wat nou als ik zeg dat...
de tijd die zoals wij dat eigenlijk kennen...
dat dat dus niet zo is.
Maar dat de tijd zeg maar...
als ik een andere draai aan zou kunnen geven...
dat we dat makkelijk kunnen begrijpen.
Misschien.
Dat die verticaal is.
Dus alles gebeurt gewoon nu.
Koos: Oh ja.
Zo.
Ja, precies.
Dus dat alles...
ook gisteren, maar ook morgen... maar alles is nu.
Raphael: Ja.
Koos: Alles zit in de verticale lijntijd.
Achter iets.
Raphael: Ja.
Alles gebeurt op hetzelfde moment.
Koos: Ja.
Raphael: Dus zodra je dus een zonde begaat...
en je bekeert je ervan...
dan kan Christus ervoor leiden.
Want anders zou hij dus ook al van
tevoren gezegd hebben... oké...
ik ga leiden voor...
alle zonden... die worden begaan door de mensheid...
die zich ervan bekeren.
Toch?
Koos: Ja.
Raphael: Want als je niet bekeert...
dan heeft hij namelijk geleden voor niks.
Dus dan...
zou hij waarschijnlijk niet eens voor geleden misschien hebben.
Want dat zou overkill zijn geweest.
Koos: In principe leidt hij alleen voor degenen...
die Christus accepteren en zich bekeren inderdaad.
Dus alleen voor dat gedeelte.
Raphael: Ja, dus als dat dus zo is...
dat betekent dus dat...
bij het leiden in het Hof van Gethsemene...
van Christus... dat hij dus al wist...
wie uiteindelijk dat zou aannemen.
Koos: Ja, omdat alles gewoon in die verticale tijdlijn zit.
Raphael: Nee, niet dus.
Nee, niet.
Als het horizontaal zou zijn...
zou hij dus van tevoren al weten...
dan weet hem als vader al van...
oké, Koos...
jij bent naar de aarde gegaan...
jij gaat niet bij mij thuis terugkomen.
Dat weet ik al van tevoren.
Dus Christus hoeft niet voor jou te leiden.
Ja, voor waar jij je voor bekeert wel.
Daar gaat hij voor leiden straks.
Dat weet hij dus... dat wist hij dus al...
al 2000 jaar geleden... dat jij dus nu dit zou doen.
Die keuze die jij zou maken.
Dus daarom denk ik...
als hij dus horizontaal is...
dan leidt Christus pas...
als jij je bekeert.
Koos: Nou ja.
Juist.
Raphael: Heftig, hè?
Koos: Ja, maar ik vind het wel mooi.
Ik vind het wel mooi.
Ja, nee, want het geeft een heel ander...
ander denkbeeld, zeg maar.
Een soort van...
ja, hoe zou ik het zeggen?
Iets wat ik niet kan begrijpen... met mijn verstand...
toch een soort van begrijpelijk of zo maken.
Dat ik denk van, ah ja.
Ja.
Raphael: En het is totaal nergens op gebaseerd.
Mijn idee.
Geen enkel evangelie... of...
of...
leider of profeet... heeft het ooit maar genoemd...
dat het zo zou kunnen zijn.
Het is gewoon wat ik dacht van, hé...
als dat zo zou zijn...
want we hebben toch echt geen begrip van tijd eigenlijk.
Behalve dan wat we op deze aarde hebben...
met de zon en de maan... en hoe de aarde draait.
En dat dat ons...
een bepaald tijdsbesef kan geven.
Koos: Ja.
Raphael: Dacht ik van, nou...
volgens mij kan het ook wel anders.
En we denken al zo beperkt.
Zo ingebokst.
Omdat we het niet anders weten.
En het is ook niet belangrijk.
Totaal niet.
Voor ons...
voor ons progressie.
In het leven.
Om weer terug te kunnen keren bij ons en ons vader.
Is het totaal niet belangrijk hoe tijd in elkaar steekt.
Behalve dan dat we...
ons bekeren.
Koos: Ja.
Wat ik zo mooi vind...
van wat jij nu...
een soort van...
bedacht hebt.
We hebben het al eens over de...
verborgenheden gods.
Dat staat wel ergens in de schrift ook.
Dat er...
dat er verborgenheden zijn.
Dingen die niet echt...
in de schriften staan.
Maar...
die God jou op een gegeven moment wel... zou kunnen openbaren.
En dit is zoiets.
Zo'n verborgenheid die jij...
geopenbaard hebt gekregen.
En ik geloof daarin.
Raphael: Ja, maar goed, verticaliteit...
hoeft ook niet zo te zijn.
Koos: Nee, maar ik mag daar wel geloven, toch?
Raphael: Ja, zeker.
Ja, nee, zeker.
Koos: Ik wil daar graag geloven.
Raphael: Ja, ik...
Het maakt voor mij het begrip... namelijk wat makkelijker...
voor...
voor het...
het verzoeningswerk van Jezus Christus.
En ook de mogelijkheid dus...
die we hebben voor de keuzevrijheid.
En dat we dus...
zelf mogen kiezen.
En dat er niet al... voor bedacht is...
welke keuzes we gaan maken.
Want daar kan ik namelijk ook niet bij.
Ik kan niet bij dat God dan al wetend is...
en dus ook al weet wie er bij hem terugkeert.
En daar kan ik dan...
aan de ene kant wel bij, want jij
kent je kinderen waarschijnlijk ook.
En jij weet ook wel wat voor keuzes we maken.
En als jij dus al wetend bent...
dan weet je wat de effecten ervan zijn.
En waarschijnlijk wat de...
wat de chain of events zou zijn.
En dus...
wat eruit voortvloeit.
Maar aan de andere kant wil
Hemels vader natuurlijk ook gewoon...
dat je weer bij hem terugkeert.
Dus het is eigenlijk tegenstrijdend.
Dus hij geeft je vrije wil.
En hij geeft je...
en hij weet wat er gebeurt.
Maar hij kan je dus...
ook in bepaalde situaties plaatsen.
Want jij wordt natuurlijk in een bepaald...
gebied geboren.
Waar jij blootgesteld wordt aan bepaalde...
invloeden van Satan.
En dat zou dan echt super zonde zijn...
als je daardoor niet bij Hemels vader kan terugkeren...
omdat je net in dat gebied bent geplaatst...
en net niet kan omgaan met die... met die...
invloeden van Satan.
Dat zou super raar zijn.
Koos: Ja, nee, maar ik geloof echt dat Hemelse vader...
die heeft het zo bedacht.
Iedereen krijgt wel gelijke kansen.
Iedereen krijgt de gelijke mogelijkheden...
om zich te ontwikkelen.
Want sommigen die leven maar twee seconden.
Want die gaan al dood in de buik.
Nou, een lekkere ervaring was dat dan.
Raphael: Ja.
Koos: Nou, dat was je tijd.
Tijd, pietje, dat was het dan.
Maar ja...
Wat heb je nu daarvan geleerd?
Dus...
Raphael: Ja, niks.
Geen echt... niet ervaringen meegekregen natuurlijk.
Koos: Nee.
Ja, dat schiet dan niet echt op.
Raphael: Nee.
Koos: Maar, dan geloof ik dus...
dat dat wel op een andere manier dan gecompenseerd gaat worden.
Want iedereen krijgt gewoon de mogelijkheid...
om zich te ontwikkelen en...
om inderdaad ook die keuzevrijheid ook...
ook te gebruiken en...
ja...
te groeien in licht en in waarheid.
Dus...
Ja, hoe dat allemaal precies in elkaar zit... dat is nu wel...
Raphael: Nee, dat is nog niet...
Net zoals ik net ook zei over tijd... dat het helemaal niet...
super nuttige informatie is... voor ons heil.
Koos: Ja.
Raphael: Maar daarvoor vind ik het wel heel leuk om over na te denken.
Koos: Ja, dat vind ik dus ook, hè.
Dat vind ik echt heel leuk.
Ik wilde net ook zeggen van...
eigenlijk, als je het zo bekijkt...
dan blijft het allemaal een soort van...
ja, nou ja, oppervlakkig...
is niet het goede woord, maar...
ook wat in de schriften staat... en wat geopenbaard is, dat...
dat gaat niet zo heel diep van...
hoe dat nou precies allemaal zit...
dan.
Bijvoorbeeld met de tijd... of hoe dat zit met...
wat ik zei van... als je al in de buik komt overlijden...
en hoe dat dan precies... Ja, nee.
Daar weten we heel weinig van.
En hoe dat allemaal precies allemaal gaat... straks...
als je komt overlijden... en wat voor stappen...
en zo je dan allemaal nog...
doorgaat.
Raphael: Ja, super interessant om dat... toch wel over na te denken.
Of je je hersens over te breken... zeg maar.
Koos: Ja.
Want ik vind het ook leuk...
om daarover na te denken van...
net als wat we hier op aarde doen...
moeten we af en toe gaan lekker eten.
Ik hou van eten.
Maar op een gegeven moment moet ik ook naar het toilet.
Raphael: Toch?
Koos: Ja.
Raphael: Ja, klopt.
Koos: En kijk, als wij nou straks...
doodgaan...
en we staan weer...
we zijn weer terug of we staan op...
want Christus was opgestaan... dan was hij ook aan het eten.
Raphael: Ja.
Ja.
Koos: Nou, waar blijft dat eten dan?
Hoe zit dat in de hemel?
Heb je daar dan ook...
wc's en zo?
Dat vind ik leuk om over na te denken.
Raphael: Nou ja, kijk... als je...
als wij...
bestaan uit atomen...
dus elementen, licht en waarheid...
en dat is natuurlijk eigenlijk alles.
Koos: Ja.
Raphael: Dus we kunnen...
Koos: We hebben geen afval meer.
Raphael: Nee, je hoeft dat niet... Je hoeft dat niet...
Ja, het verwerkt het anders waarschijnlijk.
Koos: Je kunt het rechtstreeks omzetten...
gewoon in licht of in energie... of waar je het voor nodig hebt.
Ja, dat is... Dat geloof ik ook.
Dat vind ik wel leuk.
Daar hebben we het volgens mij ooit wel eens over gehad.
Maar ja, dus... Ja, zo zijn er wel meer dingen, hè?
Want ons lichaam...
daar zitten heel wat dingetjes aan ons lichaam...
die puur voor deze aarde zijn gecreëerd, hè?
Raphael: Bloed.
Koos: Bijvoorbeeld, bloed.
Maar...
Nou ja, wat er ook tussen je benen hangt...
denk je dat je straks ook nog...
een piemel hebt en seks gaat hebben?
Raphael: Ja, geen idee.
Daar moet wel iets moois voor in plaats komen...
als het niet is.
Koos: Dat denk ik ook.
Maar ik denk niet... Ik denk dat het echt een aards ding is.
Ik denk niet dat je daar nog zit te seksen en zo.
Raphael: Nee, dat denk ik ook niet.
Koos: Dus...
Maar er komt vast iets leuks anders voor in plaats.
Raphael: Dat moet wel.
Koos: Ja.
Anders gaan we niet naar de hemel.
Nee, want...
Dan blijven we hier.
Raphael: Als ik bijvoorbeeld naar een pretpark ga...
dan heb ik echt een goede tijd.
Tijd van mijn leven.
Koos: Ja, echt.
Tijd.
Ik hou van tijd.
Raphael: Maar dan denk ik ook...
Er zijn zoveel dingen op deze aarde... die echt geweldig zijn.
Waar ik echt van kan genieten.
En als dat niet...
Als dat er niet zo is...
straks in het leven hierna...
dan moet er iets anders zijn...
waar ik zo van kan gaan genieten.
Want anders... Ja, dat moet ook wel.
Dat kan niet anders.
Want wat er dus wel gezegd wordt...
is dat het echt een geweldige plek gaat zijn.
Koos: Ja, dat wel.
Maar er is geen tijd meer.
Raphael: Nee, daar ben ik misschien ook wel blij mee.
Koos: Ja.
Raphael: Dan kom je in ieder geval niet meer te laat.
Koos: Precies.
Eindelijk.
Dan ben ik er eindelijk van verlost.
Raphael: Geen vergaderingen dus, hè?
Koos: Want daar kan je namelijk te laat voor komen.
O ja.
Dus geen vergaderingen.
Ik kom nooit meer te laat.
Raphael: Geen afspraken meer.
Koos: Maar dat is toch hemel?
Raphael: Dat is hemel.
Koos: Dat is echt hemel.
Ik wil daar naartoe.
Ik vind dat... Ik heb er nu al zin in.
Raphael: Geen... Ja.
Geen...
Niks meer met iemand afspreken.
Het is alleen maar toevallig tegen elkaar...
tegen het lijf aanlopen.
Je kan niet meer met elkaar...
Koos: Ik denk dat je heel veel doet met je gedachten.
Raphael: Ja.
Koos: Dat je zelfs je met je gedachten kunt verplaatsen.
Zo'n tjoep.
En dan... Pats.
Dan ben ik ineens zo bij jou.
Dat is ook chill.
Want dan hoef ik niet meer... Nou ja. Auto te kopen en...
Raphael: Ja,
maar dat is toch ook wel iets
wat superleuk is aan deze wereld.
Koos: Ja.
Raphael: De aardse dingen.
Die zijn echt leuk hoor.
Koos: Maar dat is alleen voor nu.
Alleen voor de aarde.
Ja.
Ben je straks allemaal kwijt.
Maar dan heb je weer... wat je zegt...
iets anders voor in de plaats.
Vast.
Raphael: Ja.
Dat had ik ongetwijfeld.
Koos: Dus.
Wat vond je van deze tijd eigenlijk?
Raphael: Goeie tijd.
Koos: Goeie tijd toch?
Raphael: Ja.
Koos: We hebben er wel weer een mooie tijd ervan gemaakt.
Raphael: Ja.
Koos: Wat ik dus mee wil geven... geniet nou even van deze tijd.
Raphael: Oh, het is goed dat je dat zegt.
Koos: Ja.
Want...
Want deze aarde kenmerkt zich...
in verband met tijd.
Dus...
en straks heb je geen tijd meer.
En we komen ook uit een omgeving...
waar helemaal geen tijd was.
Dus nu...
ja.
Probeer het wat bewust te zijn.
Dat je dus in een...
iets...
in een wereld leeft met tijd.
Raphael: Ja.
En maar 24 uur per dag.
Koos: Ja.
Raphael: Maakt er goed gebruik van.
Koos: En dat er iets bijzonders is.
Ook al doe je niks... maar maakt er gebruik van.
Maar ook al...
maar gewoon...
gewoon te ervaren...
stel je doet niks... en je...
en je ziet gewoon...
dat je tijd beleeft.
Je beleeft de tijd.
Want nu kan dat.
Straks niet meer.
Raphael: Ja, mooi.
Koos: Ja.
Nou, dat wil ik even... Ja, dankjewel.
Raphael: Ik vind het een mooie sluiting... voor deze aflevering.
Koos: Yes.
Nou, even bedankt weer, Raphael.
Ja, heel erg bedankt.
We waren trouwens helemaal vergeten...
om onze luisteraars welkom te heten.
Ja.
Oh, jongen.
Raphael: We sprongen gelijk erin.
Koos: We sprongen gelijk de tijd in.
Maar...
luisteraars...
alsnog welkom natuurlijk... maar ook tot ziens.
En vergeet niet te abonneren, toch, Raphael?
Raphael: Klopt.
Het belletje.
Ja, het belletje.
En misschien ook...
als je dus een waardering geeft...
dan helpt het ook andere mensen...
om onze podcast te kunnen vinden.
Koos: Ja, oh ja.
En het delen ook met anderen.
Raphael: Zeker.
Koos: En als je onderwerpen hebt...
die we kunnen bespreken...
geef het ook aan ons door.
En als je mee wil...
in een aflevering samen met ons wil maken...
ben je van harte welkom.
Raphael: Zeker.
Koos: Dank u wel.
Later.
Raphael: Later.
